Η Ιστορία Του Πέπε

Ο Πέπε είναι το είδος του ανθρώπου που ο καθένας θα ήθελε να είναι. Πάντα χαρούμενος. Είχε πάντα κάτι θετικό να πει. Όταν κάποιος τον ρωτούσε πώς είναι, εκείνος πάντα έλεγε:

– Δε θα μπορούσα να είμαι καλύτερα!

Μια μέρα πήγα να τον δω και τον ρώτησα:

– Δεν καταλαβαίνω, πώς γίνεται να είσαι πάντα τόσο σίγουρος ότι είσαι καλά; Πώς το κάνεις;

Ο Πέπε αποκρίθηκε:

– Κάθε πρωί ξυπνάω και λέω στον εαυτό μου: «Πέπε, έχεις δύο επιλογές τώρα: Μπορείς να είσαι σε καλή ή σε κακή διάθεση. Διαλέγω να είμαι σε καλή.

Κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, μπορώ να επιλέξω να το παίξω θύμα ή να μάθω από την εμπειρία. Διαλέγω να μάθω.

Κάθε φορά που κάποιος μου εκφράζει το παράπονό του, μπορώ να δεχθώ τα παράπονά του ή να του δείξω τη θετική πλευρά της ζωής. Επιλέγω το δεύτερο.

– Ναι, φυσικά αλλά δεν είναι τόσο εύκολο, απήντησα.

– Ναι, είναι. Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα επιλογών.

Μπορείς να επιλέξεις τις αντιδράσεις σου σε κάθε περίσταση, μπορείς να επιλέξεις το πώς οι άλλοι επηρεάζουν τη διάθεσή σου και μπορείς να επιλέξεις το πώς θα ζήσεις τη ζωή σου.

Όταν μετά από χρόνια ο Πέπε βρισκόταν κατά τη διάρκεια ενός πολύ δύσκολου, σχεδόν μάταιου, χειρουργείου οι γιατροί που στέκονταν από πάνω του τον κοιτούσαν με μάτια δίχως ελπίδα. Όμως έζησε. Όταν τον ρώτησα πώς έγινε αυτό, μου απήντησε:

– Επέλεξα να ζήσω. Είπα στους γιατρούς: Εγχειρίστε με σαν να είμαι ζωντανός, όχι πεθαμένος.

Ιστορία της Παγκόσμιας Σοφίας