Τι Είναι Αυτό;

Ένας ηλικιωμένος πατέρας και ο γιος του κάθονται σε ένα παγκάκι, όταν ξαφνικά έρχεται ένα σπουργίτι. Με αθωότητα ο πατέρας ρωτάει τον γιο:

– Τι είναι αυτό;

Ο γιος, που διάβαζε εφημερίδα αδιάφορα, απαντάει:

– Ένα σπουργίτι.

Το σπουργιτάκι έκανε κάποιες γύρες στον αέρα ώσπου ξανακάθισε σε ένα κλαδί. Ο πατέρας με την ίδια αθωότητα ρώτησε:

– Τι είναι αυτό;

– Μόλις τώρα στο είπα, πατέρα, σπουργίτι, απάντησε ο γιος.

Ύστερα από λίγο ο πατέρας βλέπει και πάλι το σπουργίτι και ρωτάει:

– Τι είναι αυτό;

Ο γιος πλέον εκνευρισμένος απαντάει:

– Ένα σπουργίτι είναι, πατέρα, σπουρ-γί-τι!

Και πάλι με την ίδια αθωότητα μετά από κάποια λεπτά ο πατέρας ξαναρωτάει:

– Τι είναι αυτό;

Φανερά εκνευρισμένος ο γιος πλέον φωνάζει:

– Γιατί το κάνεις αυτό το πράγμα, μου λες; Τόσες φορές στο είπα είναι ένα σπουργίτι. Δεν το καταλαβαίνεις;

Ο πατέρας χωρίς να πει λέξη σηκώθηκε από τη θέση του. Αγριεμένος ο γιος τον ρώτησε πού πηγαίνει, όμως εκείνος δε μίλησε. Με ένα νεύμα του είπε να περιμένει…

Ο πατέρας επέστρεψε με ένα ημερολόγιο. Το άνοιξε σε μία σελίδα και το έδωσε στον γιο του να το διαβάσει. Εκείνος ξεκίνησε:

«Σήμερα ο μικρός μου γιος που πριν λίγες μέρες έκλεισε τα τρία καθόταν μαζί μου έξω στο πάρκο, όταν ένα σπουργίτι ήρθε και κάθισε απέναντι μας. Ο γιος μου με ρώτησε 21 φορές τι ήταν αυτό και του απάντησα και τις 21 φορές ότι ήταν ένα σπουργίτι. Τον αγκάλιασα τρυφερά και τις 21 φορές που μου έκανε την ίδια ερώτηση ξανά και ξανά, χωρίς να εκνευριστώ, νιώθοντας στοργή για το αθώο μου μωράκι».

Ο γιος χαμήλωσε το βλέμμα και αγκάλιασε τον πατέρα του, συνειδητοποιώντας τι είχε μόλις συμβεί…

Από την ταινία μικρού μήκους του Κωνσταντίνου Πιλάβιου