Επίλεγε Τις Προτεραιότητές Σου Προσεκτικά
Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο γυάλινο βάζο και μια χάρτινη σακούλα. Χωρίς να μιλήσει, άρχισε να το γεμίζει με πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
– Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
– Πιθανόν όχι, κύριε.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές δίστασαν για λίγο και απάντησαν:
– Όχι, κύριε.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια νερό και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
– Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
– Ναι, είναι γεμάτο.
– Τώρα, λέει ο καθηγητής, τι αντιπροσωπεύουν οι μεγάλες πέτρες στη ζωή μας.
Είναι το πνεύμα της ανιδιοτελούς υπηρεσίας, η αγάπη για τον Θεό και η αφοσίωση στην ηθική αρετή.
Εάν δε βάλουμε αυτά στο δοχείο μας πρώτα, δε θα μπορέσουμε να τους δώσουμε χώρο στη ζωή μας αργότερα. Έτσι, δε θα μπορέσουμε να βρούμε την αληθινή ευτυχία την οποία μπορούμε να βρούμε μόνο αν βάλουμε πρώτα Τον Θεό, έπειτα τον κόσμο γύρω μας και στο τέλος τον εαυτό μας.
Ιστορία της Παγκόσμιας Σοφίας
