Ιστορίες Της Ζωής Σε Τρεις Συνέχειες

Ιστορία 1

Μία γυναίκα καθόταν σε ένα πάρκο, όταν δίπλα της ήρθε και κάθισε ένας ηλικιωμένος κύριος και έπειτα ένα νέο αγόρι.

Κάποια στιγμή η γυναίκα είπε στους δύο αγνώστους:

– Είμαι πολύ χαρούμενη σήμερα. Έλαβα μία απάντηση σε ένα ερώτημα που με βασανίζει χρόνια τώρα. Έχω βοηθήσει πολύ κόσμο κι αυτοί για αντάλλαγμα μου προκάλεσαν τόσο πολύ πόνο, που με έκαναν να είμαι σκληρή σαν πέτρα.

Πολλά χρόνια τώρα προσπαθώ να αλλάξω τον εαυτό μου, να είμαι ευγενική προς τους άλλους. Προσπάθησα να ανοίξω την καρδιά μου και να βοηθήσω τους άλλους, αλλά ποτέ δεν ήμουνα σίγουρη εάν έκανα αρκετά, για να γίνω καλύτερος άνθρωπος ή αν ο εγωισμός μου ήταν ακόμα τόσο ανεβασμένος όσο πριν.

Μετά άκουσα για τον πνευματικό διδάσκαλο που ζει στο λευκό κτίριο στο κέντρο της πόλης μας. Πήγα σήμερα, λοιπόν, και ρώτησα:

– Είναι ο εγωισμός μου πάρα πολύ ανεβασμένος, κυρία;

Και ο δάσκαλος μου απάντησε:

– Ας υποθέσουμε ότι ο εγωισμός σου είναι ένα δωμάτιο 20 τ.μ. Αν εγώ ήμουνα ένα μικρό αγόρι που ζούσε σε ένα μικρό δωμάτιο και ερχόμουνα σε αυτό το δωμάτιο των 20 m² θα έλεγα ότι είναι πάρα πολύ μεγάλο. Όμως, αν ήμουν ένας ηλικιωμένος κύριος που ζει σε ένα παλάτι και περνούσα όλο τον ελεύθερο χρόνο μου στον απέραντο κήπο του παλατιού, όταν θα έμπαινα σε αυτό το δωμάτιο θα έλεγα ότι είναι πολύ μικρό.

Ποιος από μας θα είχε δίκιο;

Το παιδί ή ο ηλικιωμένος κύριος;

Βλέπουν και οι δύο το ίδιο δωμάτιο, ποιος όμως κρίνει σωστά;

Και οι δύο είναι σωστοί, γιατί κρίνουν από τη δική τους εμπειρία. Συγκρίνουν αυτό που βλέπουν με τον δικό τους εγωισμό.

Επομένως μη ρωτάς άλλους εάν είσαι αρκετά καλή. Ρώτα την καρδιά σου.

Ρώτα τον Θεό μέσα σου.

Άκου τη φωνή της συνείδησής σου.

Μόνο έτσι θα λάβεις μία ειλικρινή απάντηση. Ζήτα από τον Θεό να σε βοηθήσει να βρεις τον Θεό μέσα σου και ζήσε σαν Αυτόν, με Αγάπη.